16 października ...

rok 1978 - całą Polskę ogarnia nieopisana radość, euforia, zachwyt i szczęście przemieszane z niedowierzaniem i zdumieniem. Polak papieżem! 

Byłam już wtedy na świecie, jednak z racji dość młodego wieku (miałam wówczas całe pół roczku ;-) dość słabo pamiętam ten dzień (zdaje się, że spałam wtedy, bądź też zajęta byłam opróżnianiem butelki, z kaszką oczywiście). Ale często wyobrażam sobie, jak wspaniały to musiał być dzień, jak niesamowita wiadomość, przekazywana z ust do ust, jaka nadzieja wlana w serca ludzi, którzy tej nadziei tak bardzo potrzebowali ...

I dlatego ten Dzień Papieski na zawsze pozostanie w sercu moim i w sercach wielu ludzi, dniem szczególnym, dniem przypominającym nie tylko o świętym Polaku z Wadowic, ale również o tym, że to Boże plany mogą nas bardzo zaskakiwać, i że nie ma dla Boga nic niemożliwego ...

A z okazji Dnia Papieskiego przygotowałyśmy, wspólnie z moim przedszkolaczkiem, taki oto witrażyk:

Ten natomiast, zrobiła moja 5 -letnia córcia zupełnie sama:

Święty Janie Pawle II, wstawiaj się za małżonkami i ich rodzinami, aby były wspólnotami życia i miłości. Niech ich miłość umacniana łaską sakramentu małżeństwa będzie mocniejsza od wszelkich przeżywanych słabości i kryzysów.
Wstawiaj się za młodym pokoleniem, aby znajdowało w rodzinach mocne oparcie dla swego człowieczeństwa i jego rozwoju w prawdzie i miłości.
Święty Janie Pawle II, strzeż nasze rodziny i pozwól im doświadczać w codziennym życiu "pięknej miłości", w której obecna jest moc Chrystusa - Odkupiciela człowieka i Zbawiciela świata. Amen.